We wtorek amerykańskie media obiegła informacja, że Leslie van Houten - jeden z członków brutalnego kultu Charlesa Mansona z lat 60tych - została wypuszczona na wolność po ponad 50 latach spędzonych za kratkami California Department of Corrections and Rehabilitation. Van Houten uznano winną udziału w morderstwach m.in. rodziny LaBianca oraz przyjaciół i żony Romana Polańskiego - Sharon Tate - która w owym czasie była w 8 miesiącu ciąży. Pierwszy wyrok skazywał van Houten na karę śmierci ale w trakcie postępowania zredukowano go na podwójne dożywocie. Wczoraj oficjalnie opuściła więzienie.
Oto krótka historia Charlesa Mansona, Leslie van Houten, a także powstania i upadku "rodziny" Mansona, jak zwykł nazywać swój kult.
NOWOŚĆ! WYSŁUCHAJ POST W RAMACH PODCASTU!
Charles Manson
Charles Milles Manson urodził się 12 listopada 1934 roku w Cincinnati w stanie Ohio jako syn 16-letniej Kathleen Maddox - kobiety o burzliwej, przestępczej naturze, która zmagała się z poważnym alkoholizmem. Dorastając w świecie ubóstwa i przestępczości, Manson większość swojego wczesnego życia spędził w zakładach poprawczych i poza nimi. Po odbyciu 10-letniego wyroku za fałszerstwo czeków pod koniec lat pięćdziesiątych, został zwolniony ale tylko po to, by rozpocząć najbrutalniejszy okres w swoim życiu.
Pod koniec lat 60., w erze kontrkultury, Manson zaczął tworzyć coś, co później nazwano "Rodziną Mansona". Jego charyzmatyczna i manipulacyjna natura pozwoliła mu przyciągnąć wyznawców, z których większość stanowiły młode kobiety o burzliwej przeszłości, podobnej do jego własnej. Manson, aspirujący muzyk, został początkowo przyciągnięty do Kalifornii przez obietnicę kontraktu nagraniowego. Jednak jego marzenia nigdy się nie zmaterializowały i zaczął bardziej koncentrować się na rozwijaniu swojego kultu.
Rodzina Mansona, jak ją nazywano, była czymś więcej niż tylko grupą żyjących razem wyrzutków. Przekształciła się w brutalny kult, którego nauki skupiały się wokół jego interpretacji piosenki Beatlesów „Helter Skelter”. Według Mansona piosenka przepowiadała nieuchronną apokaliptyczną wojnę rasową, w której, jak wierzył, jego rodzina nie tylko przetrwa, ale także wyłoni się jako nowi światowi przywódcy.
Charyzma Mansona, zdolności manipulacyjne i siła perswazji przekształciły jego wyznawców w zagorzałych wyznawców tej doktryny. Rodzina prowadziła wspólnotowy tryb życia, zajmując się zbieraniem śmieci i kradzieżą, aby przeżyć, oraz popełnianiem drobnych przestępstw. Ich działania nasiliły się, gdy apokaliptyczna wizja Mansona nie zmaterializowała się, co doprowadziło do serii przerażających zbrodni, które wstrząsnęły narodem.
Leslie van Houten
Leslie Van Houten urodziła się 23 sierpnia 1949 roku w Los Angeles w Kalifornii. Miała stosunkowo normalne i wygodne wychowanie, będąc cheerleaderką w szkole średniej i królową balu. Nic nie zapowiadało jej uczestnictwa w późniejszych, makabrycznych wydarzeniach.
Van Houten dołączyła do Charlesa Mansona i jego zwolenników z kilku powodów. Jak wielu młodych ludzi pod koniec lat 60., szukała sensu i celu w swoim życiu. Była rozczarowana głównym nurtem społeczeństwa i jego wartościami i pociągał ją alternatywny styl życia proponowany przez rodzinę Mansona.
Van Houten poznała Mansona i jego grupę przez swojego chłopaka, Bobby'ego Beausoleila, który był również członkiem Rodziny Mansonów. Spodobało jej się wspólne życie grupy, pozorne rodzinne ciepło i wspólna pogarda dla konwencjonalnego społeczeństwa. Charyzma i manipulacja Mansona również odegrały znaczącą rolę, ponieważ miał talent do przyciągania młodych, wrażliwych naśladowców.
Ponadto używanie przez Mansona narkotyków, zwłaszcza LSD, było kluczowym narzędziem manipulacji. Często był używany do przełamywania barier mentalnych jednostki i wywoływania stanu podatności na sugestię, czyniąc ją w ten sposób bardziej otwartą na jego nauki. To, w połączeniu z poczuciem przynależności i celu, jakie zapewniała grupa, uczyniło ją atrakcyjną dla kogoś takiego jak Van Houten, który szukał miejsca, w którym mógłby się dopasować.
Okres terroru rodziny Mansona
Propaganda Mansona powodowała niekontrolowany wzrost agresji i furii w szeregach jej członków. W pewnym momencie bariera mentalna pękła i doszło do brutalnych wydarzeń w realnym świecie.
Rodzinie Mansona przypisuje się kilka morderstw do jakich doszło w Kalifornii w tamtym czasie, jednak jednym z najgłośniejszych było morderstwo aktorki Sharon Tate, żony reżysera Romana Polańskiego.
Sharon Tate, która była w ósmym miesiącu ciąży, była w swoim domu z czterema innymi osobami: Jayem Sebringiem, znanym fryzjerem i bliskim przyjacielem Tate; Abigail Folger, spadkobierczynią fortuny kawowej Folger; Wojciechem Frykowskim, chłopakiem Folger oraz Stevenem Parent.
Późną nocą czterech członków rodziny Mansonów — Charles „Tex” Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel i Linda Kasabian — przybyło do domu na polecenie Charlesa Mansona. Manson poinstruował ich, aby „całkowicie zniszczyli wszystkich w [domu], tak makabrycznie, jak to tylko możliwe”. Manson wierzył, że ten akt pomoże rozpalić apokaliptyczną wojnę rasową, którą przepowiedział.
Watson, Atkins i Krenwinkel weszli do domu, podczas gdy Kasabian, który był mniej zaangażowany w morderstwa, czuwał na zewnątrz. Parent, który opuszczał posesję swoim samochodem, jako pierwszy został zabity przez Watsona.
Wewnątrz domu intruzi zagnali razem Tate'a, Sebringa, Folgera i Frykowskiego i związali ich. Potem nastąpiła scena brutalnej przemocy, w której intruzi dźgali i strzelali do ofiar. Pod koniec szaleństwa wszystkie cztery ofiary w domu, a także nienarodzone dziecko Tate'a, nie żyły.
Przed wyjazdem Atkins napisał słowo „świnia” na drzwiach wejściowych domu, używając krwi Tate. Brutalny i pozornie bezsensowny charakter morderstw, w połączeniu z wysokim statusem ofiar, wywołał powszechny szok i strach w rejonie Los Angeles iw całym kraju. Morderstwa w rezydencji Tate zapoczątkowały dwudniowy szał zabijania rodziny Mansona.
Przerażające morderstwa Leno i Rosemary LaBianca miały miejsce w nocy 10 sierpnia 1969 roku, zaledwie jedną noc po szokujących morderstwach w domu Sharon Tate i Romana Polanskiego.
Charles Manson, niezadowolony z chaosu spowodowanego zabójstwami poprzedniej nocy, postanowił osobiście towarzyszyć sześciu swoim wyznawcom w kolejnej "misji" - byli wśród nich Leslie Van Houten, Steve "Clem" Grogan, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel, Charles "Tex" Watson i Linda Kasabian. Manson wybrał dom Leno i Rosemary LaBianca w Los Feliz w Los Angeles jako kolejne miejsce ataku.
Manson i Watson weszli do domu jako pierwsi, podczas gdy pozostali członkowie Rodziny czekali na zewnątrz. Obudzili śpiącą parę i związali ich. Następnie Manson wrócił do samochodu i wysłał Van Houten i Krenwinkel do środka, aby dokonali morderstw, podczas gdy on i pozostali opuścili miejsce zbrodni. Poinstruował swoich zwolenników, aby „sprawili, by wyglądało to jak mrożąca krew w żyłach przepowiednia.
W domu Watson wielokrotnie dźgnął Leno LaBiancę, podczas gdy Krenwinkel zaatakował Rosemary. Następnie ataku na Rosemary dokonała van Houten. Po zabójstwach Krenwinkel lub Van Houten wycięli słowo „WOJNA” na żołądku Leno LaBianca. Używając krwi ofiar, napisali także „Śmierć świniom” i „Healter Skelter” na ścianach i lodówce.
Aresztowanie i więzienie
Bezpośrednio po morderstwach Tate-LaBianca Departament Policji Los Angeles walczył o postępy w śledztwie. Początkowo nie udało im się połączyć dwóch miejsc zbrodni, mimo że podobieństwa były uderzające.
Przełom w sprawie nastąpił w wyniku udziału Rodziny Mansonów w innym przestępstwie. Pod koniec 1969 roku Susan Atkins została aresztowana i osadzona w więzieniu pod zarzutami związanymi z operacją kradzieży samochodów, którą rodzina Mansona prowadziła, aby się utrzymać. Będąc w więzieniu, Atkins opowiedziała współwięźniowi o morderstwach, przechwalając się szczegółami zbrodni. Więzień zgłosił zeznania Atkinsa policji, co było pierwszym tropem bezpośrednio łączącym rodzinę Mansona z morderstwami.
Następnie policja była w stanie potwierdzić zeznania Atkinsa fizycznymi dowodami z miejsc zbrodni. Obejmowało to dopasowanie odcisków palców znalezionych w rezydencji Tate do Patricii Krenwinkel, innego członka rodziny Mansona. Ponadto odkryli, że broń użyta w morderstwach Tate została znaleziona przez dziecko na jego podwórku w pobliżu miejsca zbrodni i została przekazana policji. Badania balistyczne potwierdziły, że było to narzędzie zbrodni.
W grudniu 1969 roku policja aresztowała Charlesa Mansona i kilku członków jego rodziny, w tym Krenwinkel, Atkins, van Houten i Charlesa „Texa” Watsona. Kolejny proces, który rozpoczął się w lipcu 1970 roku, był jednym z najbardziej głośnych i sensacyjnych w historii Ameryki. Wszyscy oskarżeni zostali ostatecznie skazani za morderstwo i spisek w celu popełnienia morderstwa i otrzymali wyroki śmierci, które później zamieniono na dożywocie po zniesieniu kary śmierci w Kalifornii w 1972 roku.
Podczas procesu, który nastąpił, szokujące szczegóły zbrodni Rodziny Mansonów i ich dziwacznego stylu życia zostały ujawnione opinii publicznej. Manson, Van Houten i kilku innych członków zostało skazanych za morderstwo pierwszego stopnia i spisek w celu popełnienia morderstwa.
Manson spędził resztę życia za kratkami, gdzie jego manipulacyjna i charyzmatyczna natura nadal przyciągała uwagę. Zmarł w 2017 roku, ale dziedzictwo jego kultu i terroru, jaki wywołali, wciąż tkwią w publicznej pamięci. Jeśli chodzi o Van Houten, pozostaje znaczącym symbolem tego, jak pozornie normalna młoda kobieta może zostać sprowadzona na manowce pod wpływem złowrogiego przywódcy.